<-- Please wait while the page is being translated -->
15 Mayıs 2016 Pazar
ALELUSUL
Kalabalığın sesini dinledim ne diyor bilmiyorum. Bir şeylere
uzaklaştıkça anlamlandıramıyorum. Uzaktayken yabancıyım. İçine girince dâhil
oluyorum.Ben bu kalabalığın vazgeçilmez bir parçasıyım.Bunu biliyorum.İşte
hayata da böyle tutunuyorum. Bedenin bir merkezi bir bağlantı noktası olduğu
halde ruh ve enerjinin hiçbir bağlantısının olamaması ne kadar ilginç.
Karanlıkta yürüyorum önümü görmek mümkün değil. ışığı
tutuyorum yolum aydınlanıyor. Sana senden başka kimse ışık tutamaz. Kendi
yolunu kendin aydınlat ve ilerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder